آیه 168 سوره نساء

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقاً (168)

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا: بدرستى كه آن كسانى كه كافر شدند به كتمان حق، و ظلم نمودند بر حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم يا بر مردمان، به منع ايشان از راه حق، يا على العموم. و مؤيد اين است كه كفار مخاطبند به جميع اصول و فروع دين اسلام، چه مراد به كفار، كسانيند كه جامع كفر و ظلمند. پس بر ايشان واجب باشد كه سلب كفر كنند از خود به اعتقاد اصول اسلام، و سلب ظلم نمايند از خود به فروع اسلام. و چون چنين نكردند، لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ‌: نيست خداى تعالى كه بيامرزد ايشان را كه به سوء اختيار، ابا نمودند از قبول حق، وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقاً: و هدايت ننمايد ايشان را به راه راست.

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقاً (168)

ترجمه‌

همانا آنانكه كافر شدند و ستم نمودند نباشد خدا كه بيامرزد آنها را و نه آنكه هدايت نمايد آنها را براهى..

تفسير

كسانيكه كافر شدند ظلم بر خودشان و پيغمبر (ص) و ائمه اطهار نموده‌اند چون آنها را تكذيب نمودند بلكه ميتوان گفت ظلم بتمام خلق نمودند زيرا قولا و عملا موجب اضلال آنها شده‌اند و تا ماداميكه متصف باين صفتند قابل مغفرت نيستند و خدا راه نمائى از آنها نمى‌كند و در كافى و عياشى از حضرت باقر (ع) روايت نموده است كه اين آيه باين نحو نازل شد ان الذين كفروا و ظلموا آل محمد حقهم و قمى از امام صادق (ع) اين قرائت را روايت نموده است و توجيه اين قبيل روايات مكرر ذكر شده است.

إِن‌َّ الَّذِين‌َ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا لَم‌ يَكُن‌ِ اللّه‌ُ لِيَغفِرَ لَهُم‌ وَ لا لِيَهدِيَهُم‌ طَرِيقاً (168)

بيان‌ حال‌ همان‌ كفار سابق‌ الذكر ‌است‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ هايي‌ ‌که‌ كافر شدند و بديگران‌ ‌هم‌ ظلم‌ كردند هرگز ‌خدا‌ ‌آنها‌ ‌را‌ نخواهد آمرزيد و ‌آنها‌ ‌را‌ هدايت‌ نخواهد فرمود بطريق‌ حق‌.

إِن‌َّ الَّذِين‌َ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا ظلم‌ ‌هم‌ بساير كفار و اتباع‌ ‌خود‌ نمودند ‌که‌ بشرف‌ اسلام‌ مشرف‌ شوند و ‌هم‌ بپيغمبر و مسلمين‌ اذيتها و ظلمها كردند ديگر لياقت‌ مغفرت‌ و هدايت‌ ندارند لَم‌ يَكُن‌ِ اللّه‌ُ لِيَغفِرَ لَهُم‌ وَ لا لِيَهدِيَهُم‌ طَرِيقاً.

(آیه 168)

در این آیه اضافه می فرماید: «آنها که کافر شدند و ستم کردند (هم ستم به حق کردند که آنچه شایسته آن بود انجام ندادند و هم ستم به خویش که خود را از سعادت محروم ساختند و در درّه ضلالت سقوط کردند و هم به دیگران ستم کردند که آنها را از راه حق بازداشتند) چنین افرادی هرگز مشمول آمرزش پروردگار نخواهند شد و خداوند آنها را به هیچ راهی هدایت نمی کند» (إِنَّ الَّذِینَ کفَرُوا وَ ظَلَمُوا لَم یکنِ اللّهُ لِیغفِرَ لَهُم وَ لا لِیهدِیهُم طَرِیقاً).